Patron

Patron

STANISŁAW MARUSARZ

urodził się 18 czerwca 1913 roku w Zakopanem w góralskiej rodzinie, jako syn Heleny i Jana. Ojciec był gajowym, a matka zajmowała się niewielkim gospodarstwem. Zaczął uprawianie narciarstwa w wieku 10 lat. Pierwsze narty wykonał z pomocą starszego brata Jana z jesionowego drzewa i drutami przymocował je do butów. Miał zaledwie 13 lat gdy w roku 1926 wygrał konkurs skoków w kategorii juniorów na skoczni w Jaworzynce.

Był pięciokrotnym uczestnikiem Zimowych Igrzysk (jako zawodnik w 1932, 1936, 1948, 1952, a w 1956r. otwierał olimpijski konkurs skoków).

Sześciokrotnie w latach 1933-1939 uczestniczył w narciarskich mistrzostwach świata FIS, był wicemistrzem świata w skokach narciarskich z Lahti(1938), rekordzistą świata z Planicy (1935), zwyciężał na zawodach narciarskich w Anglii,  Jugosławii, Czechosłowacji i Niemczech. 21 razy stawał na najwyższym podium Mistrzostw Polski w skokach, zjeździe, kombinacji klasycznej i alpejskiej oraz sztafetach biegowych. Był także zwycięzcą zawodów o Puchar Tatr, laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej (1938r.), narciarzem 50-lecia PZN.

Uzyskał tytuł najlepszego sportowca Polski w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" w roku 1938. Reprezentował barwy klubów: SNPTT (do 1950 r.) i CWKS (do 1957 r.). Startował na nartach przez ponad 30 lat.

Zaraz po wybuchu drugiej wojny światowej Marusarz włączył się do działalności konspiracyjnej jako łącznik i kurier na szlaku tatrzańskim. Przerzucał ludzi i materiały na Węgry.

W roku 1940 został aresztowany i skazany na karę śmierci. Z więzienia Montelupich w Krakowie podjął brawurową ucieczkę, skacząc z wysokości 6 metrów. Mimo pogoni dotarł do Zakopanego. Po kilku dniach ukrywania schronił się na Węgrzech. W czasie wojny szkolił węgierskich skoczków i wraz z Węgrami opracowywał projekty skoczni.

Już za życia był symbolem odporności na przeciwieństwa losu. Szukał emocji w skokach, szybownictwie, motocrosie. 22 lutego 1989 roku nadano skoczni Wielka Krokiew w Zakopanem imię Stanisława Marusarza.

Otrzymał szereg odznaczeń za zasługi dla sportu m.in. Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski oraz za działalność ruchu oporu m.in. Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych a także nadane w Londynie: Honorową odznakę Żołnierza Komendy Głównej AK, Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojskowy.

 

Stanisław Marusarz zmarł 29 października 1990 roku w Zakopanem i został tam pochowany na Cmentarzu Zasłużonych.